Meteen naar de content

♥ Gratis verzending in Europa • Wereldwijd vliegt je bestelling met verzendkosten ♥

Dior, Rithika Merchant en de tijd tussen mijn vingers

Dior, Rithika Merchant en de tijd tussen mijn vingers

Over de kracht van ambacht, het cadeau van AI en beelden die hun weg naar buiten zoeken

Soms zie je iets dat zo bekent voorkomt, dat het voelt alsof iemand een beeld uit jouw hoofd heeft gehaald en het op monumentale schaal tot leven heeft geweven. Dat overkwam me bij de couturecollectie van Dior in samenwerking met kunstenaar Rithika Merchant. Een wereld van symboliek, borduurwerk en vrouwelijke verhalen vol lagen, net als het werk waar ik zelf naar verlang om te maken.

De magie van het ambacht

Merchant’s schilderijen, vertaald naar borduurwerken door honderden vakmensen in India, vormden het decor voor Dior’s lente/zomer 2025 couture show. Meer dan 144.000 uur handwerk. 37 panelen. 16 ronde composities. Een ode aan tijd, aandacht en overlevering.

Ik voelde me geraakt. Omdat het zo herkenbaar is die liefde voor het maken met de hand. Voor structuur, textiel, lijnen en lagen.

Maar ook omdat het schuurt.

Tijdsgebrek als stille vijand

Als ik eerlijk ben, is de tijd op dit moment mijn grootste vijand. Niet mijn inspiratie die is er in overvloed. Beelden, verhalen, kleurcombinaties, silhouetten. Ik hoef mijn ogen maar te sluiten en ze komen.

Maar ik heb weinig tijd om mijn handen te gebruiken zoals ik het liefste doe: analoog, met penseel, krijt, collage, stof, draad.

Na mijn scheiding stond ik er alleen voor met drie kleine kinderen. Er moest brood op de plank, ik moest keuzes maken die niet altijd de artistieke richting op gingen die ik diep vanbinnen verlangde. Maar spijt heb ik niet. Mijn kinderen zijn mijn grootste inspiratiebronnen. Dankzij hen ben ik wie ik nu ben, en ik had die jaren voor geen goud willen missen.

Nu ze ouder zijn en ik langzaam weer ruimte voel om te creëren, merk ik dat het vuur sterker brandt dan ooit.

AI als onverwacht cadeau

Juist omdat tijd schaars is, voelt digitaal werken en specifiek het combineren van nieuwe digitale technieken met AI als een onverwacht cadeau.

AI is voor mij geen ‘snelle oplossing’, maar een manier om mijn binnenwereld zichtbaar te maken op momenten dat mijn handen nog niet toe komen aan papier of doek.

Soms voelt het alsof ik mezelf een beetje verraad.
Want de beelden ontstaan razendsnel. Waar ik vroeger dagen, soms weken werkte aan één werk, kan ik nu in een paar uur een basis maken, waaruit ik verder werk, dat raakt.

En toch weet ik hoe lang het duurt om iets met de hand te maken.
De tijd zit ín het werk. De ziel, de sporen, de vertraging.

Maar wat ik ook weet, is dat veel van mijn beelden anders nooit uit mijn hoofd zouden komen. Ze zouden blijven hangen, wachten, opstapelen.
AI helpt me ze tot leven te brengen.

Ik knip, schuif, voeg toe, trek lagen uit elkaar, knoop ze weer vast. De beelden zijn nooit puur digitaal ze worden door mijn handen, mijn blik, mijn verhaal opnieuw geboetseerd.

En zolang ik trouw blijf aan die kern, geloof ik dat het echt mijn werk is.

Mijn originele, analoge werk mijn Originals komt eraan. Zodra mijn nieuwe website staat en ik weer de lucht en de rust voel, keren mijn handen terug naar het papier. Dan schilder ik weer, plak ik weer, met inkt, stof en licht. En die beelden zullen weer een andere laag dragen: die van tijd, en van stilte.

Verwevenheid

Wat Dior en Merchant lieten zien, is dat ambacht en kunst niet tegenover technologie hoeven te staan. Ze kunnen elkaar aanvullen. Versterken. Zoals een borduurwerk een schilderij niet vervangt, maar verdiept.

Ook in mijn werk zie ik die wisselwerking. Mijn kaarten, prints en beelden dragen die dubbele laag: digitaal geboren, maar met een ziel die wortelt in iets ouder iets dat ruikt naar papier, linnen, krijtstof, en herinnering.

Wat ik meeneem uit deze samenwerking, is dat het maken zelf een daad van liefde is. Of het nu via naald en draad gebeurt, of via pixels en prompts. Wat telt, is de intentie. De laag eronder.

En vooral: dat er ruimte is om te dromen, zelfs als de tijd krap is.
Dat er manieren zijn om te maken, zelfs als je handen nog even moeten wachten.
Dat kunst zich een weg vindt zelfs door chaos, door moederschap, door nachten zonder slaap.

En dat we niet hoeven kiezen tussen oud en nieuw.
Soms ligt de schoonheid juist in wat ertussen zit.
In wat geweven wordt, van binnenuit 🩷

📸Dior

Reactie plaatsen